วันนี้วันครู 16 ม.ค. 51 พอดิบพอดี ก็ได้เลิกเปิดบล็อกเป็นเรื่องเป็นราวซะที อันที่จริงครูก็ทำมาหลายบล็อกแล้ว แต่ไม่ได้เอาไปให้ใครดู ก็เป็นเรื่องมั่วๆ เขียนไปงั้นๆสำหรับบล็อกนี้ก็จะเป็นบล็อกที่ใช้สำหรับหาความรู้ด้านภาษาอังกฤษโดยเฉพาะ ครูจะรวบรวมเอาเนื้อหาที่น่าสนใจรวมทั้ง เว็ปไซต์ดีๆ เกี่ยวกับภาษาอังกฤษมาให้นักเรียนได้ศึกษา สำหรับผู้ที่อยากพัฒนาตนเองให้เก่ง และชื่นชอบ ภาษาอังกฤษเป็นต้นทุนอยู่แล้ว เป็นที่ทราบกันว่า อังกฤษกับโลกปัจจุบันแยกจากกันไม่ได้ โดยเฉพาะกับนักเรียนที่จะต้องนำความรู้ทั้งชีวิตที่เรียนมา ใช้กับการสอบเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งน่ากลัวมาก เพราะถ้าเรามีความรู้ไม่พอ ก็จะทำข้อสอบไม่ได้........
ครูก็หวังว่าบล็อกที่ครูสร้างขึ้นจะช่วยให้นักเรียนได้เรียนรู้เนื้อหาเกี่ยวกับภาษาอังกฤษไม่มากก็น้อย สามารถนำไปใช้ได้กับการสอบทุกครั้ง ตั้งแต่สอบเก็บคะแนนไปจนถึงสอบเข้าเรียนต่อ เอาน่า สู้ๆๆๆเพื่ออนาคตของเราเอง สะสมความรู้วันนี้เพื่อวันที่ดีข้างหน้า เพราะเราไม่สามารถย้อนอดีตไปแก้ไขสิ่งผิดพลาดได้
และโอกาสนี้ก็ขอมอบบทกลอนบูชาพระคุณครูที่เคยอบรมสั่งสอนผมมาตั้งแต่ชั้นอนุบาล1 จนถึงปริญญาตรี..............
ถึงครูผู้สอนศิษย์..................
เป็นเด็กดื้อ ให้ครูเบื่อ และปวดหัว
ชอบหายตัว หนีเรียน ไม่เขียนอ่าน
โดนถูกด่า ว่ากล่าว จากอาจารย์
กลับมาพาล หาเรื่อง เคืองคุณครู
จากอดีต ผ่านมา ในวันนี้
ถึงคราวที เป็นครู กับเขาบ้าง
มีลูกศิษย์ ให้สั่งสอน เห็นช่องทาง
ทั้งดื้อด้าน คร้านเรียน ก็มากมี
พอได้เป็น ถึงรู้ ครูเหนื่อยนัก
ไม่เคยพัก เพราะรักศิษย์ คิดสั่งสอน
เป็นห่วงเขา ทั้งยามกิน และยามนอน
พอนึกย้อน กลับคิดได้ เข้าใจครู
กลอนบทนี้ ที่แต่งแต้ม แง้มความรัก
ที่ประจักษ์ ได้จากครู ผู้สั่งสอน
หนึ่งไม้เรียว ที่ถูกฟาด ศิษย์สังวรณ์
ฝากเป็นกลอน จากศิษย์ บูชาครู................
ถึงครูของศิษย์
สุรศักดิ์
ความรู้และแบบฝึกหัดการใช้ Article (a,an,the)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น